کابل فیبر نوری هوایی
کابل فیبر نوری هوایی به انگلیسی Aerial Fiber Cable یکی از انواع کابل های فیبر نوری است که عموما جهت نصب بیرونی (فضاهای Outdoor) و قرار گیری بر فراز انواع دکل ها و نصب هوایی استفاده می شود. با توجه به محیط نصب آنها، طراحی کابل فیبر نوری هوایی باید به گونه ای باشد تا مانع از تخریب محیط زیست و آسیب رساندن به طبیعت گردد و همچنین از سرقت انها محافظت شود. روش قرار گیری کابل های هوایی کار سختی نیست چراکه می توان از خط دکل های هوایی موجود جهت نصب استفاده نمود که باعث صرفه جویی بیشتر در هزینه های ساخت و ساز و کوتاه شدن دوره نصب و راه اندازی می شود. کابل های فیبر نوری هوایی به راحتی تحت تأثیر بلایای طبیعی مانند طوفان، یخ زدگی، سیل و غیره و همچنین تأثیر نیروی انبساط و انقباض و ضعیف شدن قدرت مکانیکی خود قرار می گیرند. بنابراین، میزان خرابی کابلهای فیبر نوری هوایی بیشتر از کابلهای فیبر نوری کانالی یا دفن مستقیم است.
کابل فیبر نوری هوایی
فهرست مطالب
انواع کابل FO هوایی
با توجه به روش های نصب، کابل های فیبر نوری هوایی را می توان به طور کلی به دو نوع خود نگهدار Sel Support و Catenary طبقه بندی نمود. کابل هوایی سیمی Catenary، کابلهای لوز تیوب معمولی در فضای باز هستند که میتوانند به صورت مارپیچی به یک سیم یا کابل دیگری (که در CATV رایج است) متصل شوند. کابل هوایی خود نگهدار یا کابل خود تکیه گاه مانند کابل های فیبر نوری کاملا غیر هادی یا دی الکتریک ADSS سبک وزن و یا نوع دیگر متداول مانند کابل های هوایی شبیه عدد 8 زبان انگلیسی یا فیگورایت می باشند که دارای کابل فولادی جانبی جهت پشتیبانی به فیبر کاملا دی الکتریک و عایق شده است. کابلهای ADSS معمولاً از روکش های سنگینتر و اعضای محکمتر فلزی یا آرامیدی ساخته میشوند. امروزه کابل های فیبر نوری هوایی خود نگهدار بیشتر مورد استفاده عمومی قرار می گیرند.
کابل نوری هوایی از دکل ها و/یا سازه های نگهدارنده یا پشتیبانی کابل در هوا معلق می باشد. کابل فیبر نوری هوایی عموما توسط لوازم و تجهیزات نصب طولی بین دکل ها استقرار می یابد و با هر بار تغییرات آب و هوایی مانند یخ، برف و باد استفاده دچار کشیدگی و فشردگی می شود. هدف این است که کابل را تا حد ممکن در پایین ترین حالت استرس نگه داریم و در عین حال افت در رسانه فیبر نوری و کابل را حفظ نماییم که ایمن و در محدوده های تجویز شده باشد.
بنابراین کابل های فیبر نوری هوایی در طرحهای متنوعی جهت کاربرد های مختلف نصب هوایی موجود می باشند. کابل ها به صورت خود نگهدار از جمله انواع غیرفلزی ADSS ارائه می شوند، شکل 8 که شامل یک سیم سلفی مستقل یا کابل هایی است که می توان آنها را به دکل های مرتفع موجود متصل نمود.
کابل FO هوایی فیگورایت Figure eight 8
برخی از کابل ها رسانه خود را حمل می نمایند و نام خود را از شکل عدد 8 انگلیسی، Figure-Eight Cables گرفته اند. فیبر نوری در قسمت بالایی شکل هشت قرار دارد که دارای یک روکش اکسترود شده است. کابل از قسمت پیام رسان کابل با یک غلاف پلاستیکی نازک پشتیبانی می شود.
مانند کابل Figure-Eight، کابل فیبر نیز باید به درستی کشش داده شود تا در برابر بار مورد انتظار مقاومت نماید و در عین حال فرورفتگی بین تکیه گاه ها را ایمن و در محدوده قابل قبول حفظ نماید.
اطلاعات بیشتر (لینک های مرتبط):
- کابل فیبر نوری
- انتخاب کابل فیبر
- تفاوت فیبر مالتی مد و سینگل مد
- تار فیبر نوری
- کل بازتاب داخلی نور
- تولید فیبر نوری
- شعاع خمش کابل فیبر
کابل فیبر نوری هوایی ADSS
نوع بعدی کابل فیبر نوری هوایی ADSS;، یک کابل تمام دی الکتریک خود پشتیبانی (ADSS) با نخ آرامید اضافی جهت پشتیبانی ویژگی خودنگهدار کابل است و نیاز به رشته سیم مفتولی را از بین می برد. ساختار A-DQ(T)2Y رایج ترین کابل های ADSS می باشد.
کابل فیبر نوری ADSS اغلب جهت طی نمودن فواصل زیاد در هنگام پشتیبانی از دکل های برق استفاده می شود. همچنین هنگامی که در نزدیکی خطوط فشار قوی در نیروگاه های توزیع و پست های فشار قوی استفاده می شود محبوب است.
اطلاعات بیشتر:
- آشنایی با فناوری فیبر نوری
- انتخاب کابل فیبر نوری
- ویژگی ها و مشخصات سینگل مد
- ویژگی ها و مشخصات مالتی مد
کابل Fiber Optic هوایی OPGW
نوع دیگر کابل های هوایی با ساختار OPGW مخفف The optical ground wire که در واقع کابل اتصال به زمین نوری است که یک کابل با دو کارایی می باشد. در واقع کابل OPGW جهت جایگزینی کابل های استاتیک اتصال به زمین سنتی در خطوط انتقال فشار قوی هوایی طراحی شده است با این ویژگی افزوده که فیبرهای نوری را همراه دارد و می تواند برای اهداف ارتباطاتی و مخابراتی استفاده شود.
انتقال و نصب کابل FO هوایی
تمام کابل های نوری در حین فرایند جابه جایی، انتقال و نصب آسیب پذیر بوده و حساس می باشند. دقت در مورد توان کششی انواع کابل که بر اساس پارامتر نیوتن ارائه می گردد اهمیت بالایی دارد، برخی از پارامترهای مهمی که در هنگام نصب کابل نیاز به توجه ویژه دارند عبارتند از:
شعاع خمش کابل کابل های فیبر نوری با حداقل شعاع خمشی و حداکثر استحکام کششی طراحی می شوند. کابل هرگز نباید بالاتر از حداقل شعاع خمش خم شود. انجام این کار می تواند منجر به افت خمش و/یا شکستگی در فیبرهای کابل شود.
به طور کلی حداقل شعاع خمشی یک کابل فیبر تحت بار 20 × D است که در آن D قطر کابل یا همان Diameter است. حداقل شعاع خمش یک کابل فیبر بدون بار 15 × D است.
کشش قرار گیری کابل (توان کششی): کابل های نوری با حداکثر استحکام کششی طراحی شده اند. کابل هرگز نباید بیش از حداکثر مقاومت کششی خود بارگذاری یا کشیده شود. بیش از این مقدار ارائه شده توسط تولید کنندگان در اطلاعات فنی کابل / مشخصات، می تواند کابل و فیبر را تغییر دهد. عملکرد و طول عمر آن را کوتاه می نماید.
انتخاب کابل فیبر نوری
جهت انتخاب کابل فیبر نوری مناسب با سایت پروژه خود بایستی استاندارد های مربوطه و شرایط محیطی را به طور کامل بررسی نمایید، با مطالعه مطالب و استاندارد های لازم اطلاعات مناسبی از انواع انتخاب ها کسب خواهید نمود، جهت مشاوره در مورد طراحی و راه اندازی قسمت های مختلف شبکه های کامپیوتری می توانید با مهندسین شرکت منتخب صنعت پارس تماس حاصل فرمایید.
اطلاعات بیشتر (لینک های مرتبط):
کابل های فیبر نوری
کابل های شبکه مسی
تجهیزات فیبر نوری
نظرات کاربران