Mojtaba Montakhabi 350 روز پیش FOL
بازدید 617 بدون دیدگاه

لایه نشست “session” در مدل OSI

لایه پنجم مدل OSI لایه نشست “session” می باشد. این لایه انتقال داده ها را سازماندهی می نماید، سیستم ها را همگام می سازد، و مسئول ارتباط بین دو سیستم انتهایی می باشد. در صورتی که یک اتصال قطع شود، لایه نشست به سیستم ها اجازه می دهد تا پس از بازیابی اتصال، ارتباط خود را از جایی که قطع کردند ادامه دهند.

 

لایه نشست “session” در مدل OSI

 

لایه نشست "session" در مدل OSI

فهرست مطالب

  1. لایه نشست در مدل OSI
    1. لایه نشست چیست؟
    2. لایه نشست چگونه ارتباطات بین سیستم ها را مدیریت می نماید؟
    3. همگام سازی در لایه نشست
    4. لایه نشست کدام خدمات را انجام می دهد؟
    5. پروتکل های لایه session

 

لایه نشست چیست؟

لایه نشست که به عنوان لایه مدیریت ارتباطات نیز شناخته می شود، پنجمین لایه از هفت لایه در مدل OSI می باشد. این مدل مفهومی در دهه 1970 برای ایجاد استانداردی جهت ارتباط بین دستگاه ها و سیستم های مختلف در شبکه توسعه یافت. هر هفت لایه وظایف و ویژگی های خاص خود را دارا می باشند و بر روی یکدیگر ایجاد شده اند. لایه نشست مسئول سازماندهی ارتباط بین دو سیستم نهایی می باشد و برای انجام این کار، این لایه نشست ها را ایجاد می نماید و خدمات مختلفی را ارائه می دهد. لایه نشست با لایه های فوقانی و زیرین خود در مدل OSI فعالیت می نماید. هفت لایه مدل OSI به شرح زیر می باشد:

  1. لایه فیزیکی “Physical layer”
  2. لایه پیوند داده “Data link layer”
  3. لایه شبکه “Network layer”
  4. لایه انتقال “Transport layer”
  5. لایه نشست “Session layer”
  6. لایه ارائه “Presentation layer”
  7. لایه کاربرد “Application layer”

 

لایه نشست چگونه ارتباطات بین سیستم ها را مدیریت می نماید؟

وظیفه اصلی لایه نشست ایجاد یک ارتباط منطقی بین دو سیستم است. این ارتباط به عنوان یک نشست “session” شناخته می شود که توسط لایه “session” نظارت می شود. جهت فعال ساختن نشست ها، این لایه به طور موقت اجازه دسترسی به سیستم دیگر را می دهد و سپس ارتباط بین دو سیستم را مدیریت می نماید.

نشست ها می توانند همزمان، به موازات یکدیگر یا در یک جهت رخ دهند. ممکن است اصطلاح کنترل گفت و گو را شنیده باشید که مسئولیت آن بر عهده لایه نشست است. در صورت برقراری ارتباط یک طرفه، لایه نشست می تواند یک توکن “token” برای کنترل جهت ارسال نماید و امکان گفت و گو بدون اشکال و تاثیرات حانبی را فراهم نماید.

این توکن ها به چهار دسته تقسیم می شوند:

  1. دیتا توکن “Data token”: این توکن نشان می دهد که کدام طرف ممکن است داده ها را جهت عملیات half-duplex ارسال نماید.
  2. “Activity major token”: توکن های فعالیت major یک اتصال را در قالب فعالیت های مختلف جدا می سازند. چنانچه فعالیتی خاتمه یا لغو شود، می توان آن را در همان نشست یا نشسا بعدی بازیابی نمود.
  3. “Synchronize minor token”: این توکن ها از 0 تا 999999 شماره گذاری می شوند و جهت جداسازی ارتباطات استفاده می شوند.
  4. “Release token”: که در واقع توکن های پایان یا خاتمه نشست می باشد.

 

همگام سازی “Synchronization” در لایه نشست

در کنار سازماندهی و مدیریت ارتباطات، لایه نشست همگام سازی “Synchronization” انتقال داده را انجام می دهد. همگام سازی در درجه اول زمانی اعمال می شود که انتقال داده به طور غیرمنتظره و غیرارادی در لایه چهارم یا پایین تر خاتمه یابد.
در چنین مواردی لایه نشست نقاط هماهنگ سازی خاصی ایجاد می نماید. چنانچه ارتباط قطع شود، انتقال را می توان در همان نقطه بازیابی نمود. همگتم سازی در ارتباطی که از طریق یک اتصال آهسته یا ناپایدار در جریان می باشند و یا اگر داده های زیادی در حال انتقال باشند، کاربرد دارد.

نقاط هماهنگ سازی ایجاد شده توسط لایه نشست را می توان به دو دسته تقسیم نمود.

  1. نقاط اصلی همگام سازی داده ها را جدا می نماید که می توانند در واحدهای مستقل منتقل شوند. این نقاط همگام سازی باید به طور خاص تایید گردند.
  2. نقاط هماهنگ سازی جزئی ساختارهای منطقی و عملی را در واحدها تضمین می نماید و نیازی به تایید ندارند.

 

لایه نشست

Lifewire / Colleen Tighe  

 

لایه نشست کدام خدمات را انجام می دهد؟
خدمات ارائه شده توسط لایه نشست در دسترس پردازش های اپلیکیشن قرار می گیرند و هدف آنها سازماندهی و همگام سازی بهتر ارتباطات است. زمانی استفاده می شوند که لایه نشست از لایه انتقال (لایه 4) بخواهد به سیستم دیگری متصل شود. سرویس های مختلف در واحدهای کاربردی گروه بندی می شوند. سازمان بین المللی استاندارد (ISO) که در توسعه مدل OSI نیز مشارکت دارد، طبقه بندی زیر را برای واحدهای کاربردی پیشنهاد نموده است. ترکیب مناسب قبل از شروع نشست توسط هر دو طرف تعیین می گردد.

  1. زیر مجموعه پایه مشترک (BCS) “Basic Combined Subset”: سازگار با kernel، ا “half-duplex” و داپلکس “duplex”
  2. زیرمجموعه پایه همگام (BSS) “Basic Synchronized Subset “: سازگار با kernel، ا full-duplex، انتشار توافقی، نقاط همگام سازی جزئی و اصلی و همچنین همگام سازی مجدد
  3. زیرمجموعه پایه فعالیت (BAS) Basic Activity Subset: سازگار با kernel، ا “half-duplex”، نقاط همگام سازی جزئی، استثناها، مدیریت فعالیت ها

 

پروتکل های لایه session

پروتکل های متعددی وجود دارند که از لایه نشست OSI استفاده می نمایند. برای این منظور لایه نشست پروتکل ها و خدمات خود را از طریق اینترفیس های نرم افزاری در اختیار لایه های بالاتر قرار می دهد. پارامترها و ویژگی های لایه های زیرین در این اتصالات ارتباطی مرتبط نمی باشند. از جمله پروتکل هایی که از لایه نشست استفاده می کنند عبارتند از:

  1. ADSP
  2. ASP
  3. FTP
  4. H.245
  5. HTTP
  6. ISO-SP
  7. iSNS
  8. L2F
  9. L2TP
  10. NetBIOS
  11. NNTP
  12. PAP
  13. PPTP
  14. RPC
  15. RTCP
  16. SCP
  17. SDP
  18. SMPP
  19. SMTP
  20. SOCKS
  21. Telnet
  22. TFTP
  23. ZIP

 

کابل های فیبر نوری

 
کابل های شبکه مسی

link

 
تجهیزات فیبر نوری

link

 
 

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه اشخاص مدیر، نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Select the fields to be shown. Others will be hidden. Drag and drop to rearrange the order.
  • Image
  • SKU
  • Rating
  • Price
  • Stock
  • Availability
  • Add to cart
  • Description
  • Content
  • Weight
  • Dimensions
  • Additional information
Click outside to hide the comparison bar
مقایسه