مشخصات فیبر نوری

مشخصات فیبر نوری ، از جمله مشخصات معمول فیبر نوری شامل اندازه (قطر هسته / روکش بر اساس میکرون) ، میزان افت (دسی بل/ کیلومتر در طول موج وابسته) و پهنای باند (MHz-km) برای فیبر های نوری مالتی مد و پراکندگی کروماتیک Chromatic و polarization-mode یا پراکندگی قطبی برای فیبر های نوری سینگل مد می توان اشاره نمود. در حالی که بیشتر تولید کنندگان مشخصات دیگری نیز برای طراحی و ساخت فیبر ها بر اساس استاندارد های موجود در صنعت ارائه می نمایند، مانند دیافراگم عددی (زاویه پذیرش نور در فیبر) ، شکست نور در فیبر ، متمرکز بودن هسته و روکش یا کلد و … ، این مشخصات. به طور کلی برای کاربرانی که فیبر را برای خرید یا انتخاب نوع نصب، بیشتر این مشخصات در انتخاب فیبر موثر نمی باشد.

مشخصات فیبر نوری

فهرست مطالب

1. مشخصات فیبر نوری
   1. 1. افت فیبر نوری
      2. فیبر low water peak fiber
      3. مهم ترین علت افت در فیبر نوری

برخی از فیبرها به گونه ای طراحی شده اند که نسبت به زوایای ناشی از خمش حساسیت کمتری دارند و افت ناچیزی در صورت خمش خواهند داشت که به عنوان فیبرهای نوری bend-insensitive شناخته میشوند و امروزه در انواع پچ کورد ها و همچنین در پروژه های که فیبر های معمولی دچار مشکل میشوند استفاده می شوند. مهترین تولید کنندگان این فیبرها شامل METZ CONNECT, CORNING, DRAKA, SPSX می باشد.

افت فیبر نوری

اولین مشخصه فیبر نوری میزان افت آن است. افت به معنای از دست رفتن قدرت نور می باشد . افت فیبر نوری با ضریب افت بیان می گردد و به عنوان افت در واحد طول تعریف می شود و با واحد دسی بل بر کیلومتر یا dB/km بیان می شود.

افت فیبر نوری نتیجه دو عامل می باشد، ضریب جذب و پراکندگی میباشد. جذب در اثر جذب نور و تبدیل به گرما توسط مولکول های موجود در شیشه ایجاد می شود. جذب کننده های اولیه OH+ باقیمانده و دوپانت ها می باشند که برای تغییر ضریب شکست شیشه استفاده می شوند. این جذب در طول موج های انتقال گسسته اتفاق می افتد ، که توسط عناصر جذب کننده نور تعیین می شود. جذب OH+ غالب است ، و در حدود 1000 نانومتر ، 1400 نانومتر و بالاتر از 1600 نانومتر رخ می دهد. امروزه بسیاری از فیبرهای ” low water peak” هستند که در آن گروه های جذب OH+ بسیار کاهش یافته است و اجازه می دهد نسخه ای چند برابر از تقسیم طول موج برای استفاده از این طول موج ها فراهم سازد.

فیبر low water peak fiber به اختصار lwpf

مهم ترین علت افت در فیبر نوری

مهم ترین علت افت در فیبر نوری همانطور که میدانید پراکندگی می باشد. پراکندگی زمانی اتفاق می افتد که نور با اتم های منفرد در شیشه برخورد می نماید و در واقع ناهمسان میشود. نوری که در زوایای خارج از دیافراگم عددی فیبر پراکنده شده باشد به داخل روکش کلد روی هسته جذب می شود یا به سمت منبع بازتاب می گردد، پراکندگی نیز تابعی از طول موج می باشد و متناسب با توان چهارم معکوس طول موج نور است. بنابراین اگر طول موج نور را دو برابر نمایید ، میزان افت پراکندگی از 2 به قدرت 4 یا 16 برابر کاهش می یابد.

به عنوان مثال ، افت فیبر مالتی مد در 850 نانومتر (به نام طول موج کوتاه) با سرعت 3 دسی بل در کیلومتر میباشد ، در حالی که در 1300 نانومتر (به نام طول موج طولانی) تنها 1 dB/km می باشد. این بدان معناست که با طول موج 850 نانومتر ، نیمی از نور در مسافت 1 کیلومتر از دست خواهد رفت، و این در حالی می باشد که تنها 20٪ در 1300 نانومتر از دست میرود.

بنابراین ، برای انتقال های در مسافت های طولانی، استفاده از بلند ترین طول موج برای حداقل افت و حداکثر فاصله کاربردی و هوشمندانه می باشد. جذب و پراکندگی منحنی افت را برای یک فیبر نوری معمولی تولید می نمایند.

به همان میزان که سیستم های فیبر نوری در پارامترهای فوق حساس می باشند و با حساسیت در بین باند های 850 نانومتر ، 1300 نانومتر و 1550 نانومتر انتقال می یابند ، علم فیزیک به متخصصین این اجازه را می دهد تا لیزرها و ردیاب ها را با پارامتر های مناسب تر مکانیزه نمایند. در فیبر های پلاستیکی مورد استفاده در صنعت و پزشکی باند طول موج محدود میباشد ، که استفاده عملی آنرا به منابع LED 660 نانومتری محدود مینماید.

امروزه فیبر های نوری lwpf با پیشرفت فناوری در تولید هسته مناسب تر تحت سری OS2 یا G.652.D عرضه میگردند و فیبر های نوری BI نسل جدید تحت استاندارد ITU-T سری G.657.X با سری OS2 کاملا سازگار می باشند و در دسترس هستند.

کابل های فیبر نوری

تجهیزات فیبر نوری