Mojtaba Montakhabi 741 روز پیش ٰMTRV2
بازدید 2000 بدون دیدگاه

راهنما تست فیبر نوری با دستگاه OTDR

راهنما تست فیبر نوری با دستگاه OTDR، تست فیبر نوری با دستگاه OTDR یکی از مراحل عیب یابی نقطه ای در فرایند سنجش استاندارد فیبر نوری به شمار می آید،‌ مهمترین سوالی که مطرح می گردد دانستن این موضوع می باشد که تست فیبر نوری با دستگاه OTDR یا بازتاب سنج دامنه زمانی نور آیا فرایند مناسب تست یک کابل فیبر نوری است یا خیر؟ پاسخ این پرسش بستگی به شرایط پروژه شما خواهد داشت! چنانچه شما خطوط خود را مطابق پروتکل استاندارد ابتدا با قلم نوری و سپس تست پاور متر و سورس مورد اندازه گیری قرار داده اید و افت های شدیدی را تجربه نموده اید نیاز به فرایند تست با دستگاه OTDR دارید، دستگاه OTDR در ابتدا ارائه در صنعت نوری جهت اندازه گیری و عیب یابی شبکه های با مسافت های طولانی long haul و یا با توجه به سوال برای کابل های با مسافت طولانی طراحی شده بود.

با پیشرفت فناوری و ارائه OTDR های نسل های جدید، طراحی شده برای پروژه های رساندن فیبر به منازل FTTH و LAN ، دستگاه ها OTDR امروزی می توانند شبکه های بسیار کوتاه تر را نیز سنجش نمایند.
در این مقاله به معرفی کامل دستگاه OTDR ، فرایند تست ها، نحوه سفارش دستگاه OTDR و پارامتر های ضروری و سفارشی این دستگاه می پردازیم.
جهت اطلاعات بیشتر در مورد آزمایش OTDR، میتوانید با ما در تماس باشید.

راهنما تست فیبر نوری با دستگاه OTDR

 

فهرست مطالب:

    1. معرفی دستگاه OTDR
    2. تعاریف
    3. آزمایش ردیابی و تست کابل فیبر نوری OTDR Trace
    4. خواندن تست OTDR
    5. آنالیز تست OTDR

      1. فیوژن فیبر نوری
      2. اتصالات مکانیکی و کانکتور ها
      3. خمش فیبر
      4. شکاف کابل
      5. قطع شدگی و انتهای خط سیر
  1. نحوه سفارش و خرید دستگاه OTDR
  2. پارامتر ها و برند های معتبر

ابتدا لازم است که به تعاریفی در مورد فیزیک نور، که در دستگاه OTDR  مورد استفاده می باشد بپردازیم!

تفاوت بازتاب(انعکاس) و شکست

انعکاس نور یا به عبارت ساده، بازتاب نور به معنای بازگشت نور، به سمت منبع است، بدون اینکه آن را جذب نماید. برای مثال نوری که از سطح آئینه به سمت منبع نوری منعکس می گردد انعکاس یا بازتاب تلقی می گردد Reflection

دو نوع انعکاس وجود دارد:

انعکاس منظم: بازتاب منظم را بازتاب معکوس نیز می‌نامند که زمانی اتفاق می‌افتد که پرتو نور روی یک صفحه منظم، صیقلی و صاف بیفتد.

 

انعکاس نامنظم: انعکاس نامنظم همچنین به عنوان انعکاس پراکنده نیز شناخته می شود که زمانی رخ می دهد که پرتو نور بر روی سطح ناهموار می افتد و نور را در جهات مختلف منعکس می کند.

 

انکسار یا شکست پدیده ای از نور است که در آن موج هنگامی که به صورت مورب از سطح مشترک بین دو محیط با چگالی متفاوت عبور می کند منحرف می شود. به تغییر جهت و سرعت پرتو امواج نور، به دلیل تغییر در محیط انتقال اشاره دارد.Refraction

 

پدیده ‌های مختلفی وجود دارد که بر اساس شکست شکل می‌گیرند، مانند خمش ظاهری جسمی که تا حدی در آب غوطه‌ور است و سراب‌هایی که در یک بیابان داغ و شنی مشاهده می‌شوند. انکسار نور مرئی نیز یکی از مشخصه های مهم عدسی ها است که آنها را قادر می سازد یک پرتو نور را روی یک نقطه متمرکز نمایند.

نور در فیبر نوری با توجه به فرایند بازتابش کلی بر اساس پدیده شکست به انتهای کابل سفر می نماید، شکست نوری مهمترین ویژگی نور برای علم انتقال دیتا در بستر فیبر نوری به شمار می آید.

 

جهت انجام تست با دستگاه OTDR لازم است که تفاوت بین بازتاب و شکست نور را بدانید! دستگاه OTDR یک بازتاب سنج نوری است، صد البته ما در فرایند تست با پدیده شکست نور نیز مواجه میشویم ، ندانستن تفاوت این دو جمع بندی نهایی تست های شما را با سردرگمی مواجه خواهد نمود.

 

تست OTDR یا ردیابی OTDR در نهایت تحت یک فایل با فرمت .sor و یا  .trc یا فرمت های دیگر در خروجی دستگاه قرار می گیرد که حاوی دیاگرامی با داده های مربوط به کانال نوری اندازه گیری شده است.( دقت فرمایید که تست OTDR دیاگرام یا خط هندسی حرکت نور را ارائه میدهد)

 

کانال فیبر نوری (خط یا خط سیر) در واقع مسیر حرکت نور در کابل یا تار فیبر نوری می باشد.

 

تضعیف یا افت نوری مشخصه ای است که نشان می دهد چه میزان توان (dB و یا dBm) در یک مکان معین ( فیوژن نوری، کانکتور و سوکت دستگاه و باکس متقاطع) یا در یک بخش معین از کانال از دست می رود.

 

افت به ازای کیلومتر، تضعیف یا افت در واحد طول است. چنانجه اندازه گیری ها را انجام دادید و افت را برای کل خط 0.66 دسی بل به دست آوردید و طول خط شما 3 کیلومتر است، توجه فرمایید که افت شما 0.22 به ازای هر کیلومتر خواهد بود.( 0.66 / 3 = 0.22 دسی بل / کیلومتر)

 

ردیابی ( Trace ‌) دستگاه OTDR

نتیجه حاصل از انجام تست یا ردیابی با دستگاه OTDR دیاگرام کانال یا همان خط سیر نور است که با نگاهی دقیق تر رویداد های کانال قابل تحلیل می باشند. محور X مسافت طی شده را نشان می دهد و محور Y میزان سطح توان سیگنال را مشخص می نماید. به طور کلی، دیاگرام تست OTDR روندی نزولی دارد، چراکه همه رویداد ها در کانال فیبر نوری افت را به سیگنال ارسالی وارد می نمایند مانند انواع اتصالات شامل فیوژن و کانکتور ها،  اشکال های نصب کابل ، همچنین خود فیبر نیز تضعیف ثابتی دارد که به دلیل کیفیت ساخت و تولید می باشد و در واحد کیلومتر از طرف سازنده ارائه می شود.

نکته ،‌ در نظر داشته باشید که در یک کابل فیبر نوری 12 کر و یا با تعداد کر بیشتر تمامی تارهای نوری کیفیت یکسانی ندارند با توجه به اینکه فرایند ساخت و تولید هر کدام از آنها ممکن است کمی از نظر کیفی تغییر نماید،‌ لزوم رعایت استاندارد رنگ بندی در زمان نصب و سربندی فیبر نوری به همین دلیل می باشد، برای مثال همیشه کر آبی و قهوه ای در رنگ بندی TIA برای کابل های سازندگانی مانند کورنینگ CORNING و متز کانکت METZ CONNECT دارای کمترین میزان افت در مقیاس کیلومتر است و معمولا بر اساس رنگ بندی هرچه به سمت رنگ های با شماره بالاتر میرویم میزان افت بیشتر می شود.

 

فرایند تست OTDR: ابتدا یک بازتاب سنج ( OTDR ) یک پالس کوتاه نوری (مدت زمان تست در تنظیمات دستگاه کالیبره شده است) را در خط ارسال می نماید و سپس آنچه را که بازتاب می شود ثبت می کند. با توجه به اینکه خود فیبر، به دلیل پراکندگی رایلی ( انتخابی نور)، کمی نور را به عقب منعکس می نماید بر اساس تجزیه و تحلیل توان بازتاب معکوس و زمانی که این توان آنی به انتهای مسیر رسیده است، OTDR نقاطی را روی صفحه محوری قرار می‌دهد و آنها را به صورت یک دیاگرام ترسیم می نماید.

 

چنانچه در نقطه ای یک خطای غیر بازتابی (فیوژن، خمش) وجود داشته باشد، سطح خط بازتاب سنج سیگنال منعکس شده قبل از خطا بالاتر از بعد از آن خواهد بود – و یک پله (با پبک با قله) روی دیاگرام تشکیل می شود.

 

نکته، توجه داشته باشید که دیاگرام دستگاه  OTDR بصورت دیاگرام قابل ترسیم می باشد.

 

چنانچه یک خطای بازتابی (اتصال مکانیکی، شکست، انتهای فیبر) وجود داشته باشد، تست OTDR در این مکان نشان دهنده انعکاس قدرتمندی است، بسیار بالاتر از نوری که از پراکندگی رایلی می‌آید، و ما یک پیک را در دیاگرام مشاهده می نماییم. از آنجایی که اولین پالس بسیار ناهنجار و مختل است، جهت یک تست OTDR با کیفیت، تعداد زیادی پالس (هزار و ده ها هزار) به طور مکرر به خط ارسال می شود و ردیابی OTDR حاصل میانگین آنها است. هرچه پالس ها بیشتر باشد، ردیابی OTDR دقیق تر و قابل اطمینان تر است، البته فرایند تست دقیق تر به این شکل طبیعتاً نیازمند مدت زمان بیشتری جهت اتمام اندازه گیری می باشد.

 

تست OTDR شامل یک ناحیه مرده Dead Zone در ابتدا و یک منطقه کاری  working areaو یک فضای نویز در انتهای خط سیر Trace می باشد. معمولی ترین ردیابی OTDR در شکل زیر نشان داده شده است:

 

به این شکل در متن بیشتر اشاره خواهد شد، بنابراین اجازه دهید آن را “شکل اصلی” بنامیم.

راهنمای کامل تست فیبر نوری با دستگاه OTDR

شکل فوق در ادامه متن بیشتر مورد اشاره قرار خواهد گرفت، بنابراین اجازه دهید آن را “شکل اصلی” بنامیم.

    1. Source connector: کانکتور سورس
    2. Connector: کانکتور
    3. Splice: فیوژن و یا اتصال مکانیکی
    4. Bending: خمش
    5. Crack : شکاف
    6. End of Fiber: انتهای مسیر فیبر
    7. Noise: نویز یا اختلال

 

خواندن تست  OTDR

به بررسی جزئیاتی در تست OTDR می پردازیم.

در همان ابتدای دیاگرام، یک پیک انعکاسی حاصل از بازتاب به عقب نور ناشی از کانکتور منبع (سورس نور) و یک کانکتور پیگتیل پس از آن وجود دارد – که به اصطلاح به عنوان منطقه dead Zone یا ناحیه مرده و یا منطقه مرده شناخته می شود. طول کانال از همان ابتدای مقیاس خواندن شروع می شود، یعنی منطقه مرده، که در حال حاضر بخشی از خط سیر است و ما آن را اندازه گیری می نماییم. منطقه مرده ما را از دیدن وقایع ای که در همان ابتدای فیبر رخ میدهد باز میدارد و این موضوع متاسفانه کمی تاسف برانگیز  است چرا که ما نمی توانیم با دستگاه OTDR مستقیماً مشاهده نماییم که آیا اتصال فیوژن خوب است و آیا پیگتیل به خوبی با کابل متصل شده است یا خیر.

 

بنابراین رهایی از پیامد های منطقه مرده به طور کامل غیرممکن است، اما میتوان برخی اقدامات به جهت کاهش یا دور زدن پیامدهای منطقه مرده انجام داد: برای مثال می توانیم مدت زمان انتشار پالس ها را کاهش دهیم، از یک OTDR حساس تر استفاده نماییم یا از یک مندریل OTDR استفاده نماییم. با این حال، ما نمی توانیم، مثلاً، فیوژن یک پیگتیل یه کابل فیبر را در محل تلاقی مشاهده ویا اندازه گیری نماییم، تنها می‌توانیم آن را از روی داده‌ های غیرمستقیم مورد بررسی قرار دهیم. به طور غیرمستقیم، می توان با استفاده از یک مندریل جبران کننده و همچنین روش های تست جانبی مانند سنچش با پاور متر و سورس نوری، در مورد افت در ابتدای کانال آموزش های مناسبی را فرا گرفت.

 

وضعیت منطقه مرده می تواند نکات زیادی را بیان می نماید! هرچه اتصالات مکانیکی ما و کیفیت فرول پچ کورد ها و پیگتیل مناسب تر باشد، و هر چه پالس ها کوتاهتر تنظیم شده باشند، منطقه مرده کوتاه تر و دقیق تر خواهد بود.

 

چنانچه مشاهده نماییم که لبه فروکش منطقه مرده یک خط مستقیم تشکیل می دهد و با زاویه به داخل مجرا می رود و ناحیه مرده باریک است (مانند شکل بالا یا روی ردیابی های OTDR از عنوان مقاله)، بنابر این همه چیز به شکل عادی تنظیم شده است.

 

اگر همه چیز به همین روال باشد ، اما منطقه مرده بسیار پهن تر باشد، این بدین معناست که این مجموعه پالس جهت کانال مورد سنجش بسیار طولانی است و اندازه پالس در مقایسه با طول مقطع ما خیلی گسترده تر است (مانند تلاش عبور یک تریلر 18 چرخ از یک کوچه بسیار باریک). باید یک پالس کوتاه‌ تر تنظیم نماییم و فیبر را دوباره مورد اندازه‌گیری قرار دهیم.

 

خواندن تست OTDR

 

در تصویر بالا طول خط سیر بسیار کوتاه است (حدود 1.7 کیلومتر) و پالس بسیار بزرگ می باشد (1 میکرو ثانیه). بنابراین، منطقه مرده و همه رویدادهای دیگر کمی کشیده می شوند، “دقت” از بین می رود و جزئیات کوچک نیز ناپدید می شوند. جهت رفع مشکل بایستی در این کانال بایستی ایمپالس را 100 واحد کوتاهتر تنظیم نماییم. نزدیکتر به سمت راست، یک قله پرشیب در دو برابر فاصله از انتهای خط سیر وجود دارد،. علاوه بر این، در تست OTDR فوق، همانطور که می بینید، از نظر دامنه، فیبر “قطع” می باشد، پیک ها از بالا قطع می گردند. در واقع تست انجام شده یکی از ویژگی های یک دستگاه OTDR ارزان قیمت است، البته این نتیجه معمولاً با مشاهده رویدادها در فیبر تداخلی ایجاد نمی نماید.

 

چنانچه منطقه مرده علاوه بر اینکه پهن باشد، دارای یک شکل هذلولی یا ا اَبَرپَرته (قسمتی از مخروط هندسی ) باشد و به طور ناهموار با نویز در خط سیر ادامه یابد ، این نشانه مطمئنی است که در همان ابتدای فیبر نکته ای اشتباه است. یا یکی از فرول ها (روی OTDR یا روی کراس) کثیف است یا سوکت روی ماژول یا خود OTDR اشکال دارد. همچنین به عنوان گزینه های بعدی ، یا پچ کورد و پیگتیل کیفیت نامناسبی دارد و یا اتصال داخل تبدیل نامناسب است.

 

گاهی اوقات، هنگام اندازه‌گیری سیگنال در  یک قسمت بزرگ از کابل نوری ، چنانچه سربندی تار های فیبرها انجام نشده باشد، لازم است تا هر یک از فیبرها به پیگتیل فیوژن شوند. سپس تار فیوژن شده به پیگتیل با OTDR اندازه گیری میشود، و پس از اندازه گیری، باید اسپلایس را بشکنید، فیبر دیگری را به آن متصل نمایید، دوباره اندازه بگیرید، دوباره آن را بشکنید و غیره. (فرایندی زمان بر و به مراتب غیر اصولی)

 

بسیاری از اپراتورهای خبره با استفاده از تکنیکی عاقلانه در زمان خود و همچنین الکترود های دستگاه فیوژن صرفه جویی می نمایند، آنها فیوژن اسپلایسر را طوری تنظیم می کنند که تارهای فیبر نوری با هم در یک جهت و تراز  یکسان اتصال قرار گیرند، با این تفاوت که قوس التریکی اجرا نمی گردد و فیوژن انجام نمی پذیرد (دستگاه های فیوژن فایتل و فوجیکورا این قابلیت را دارا می باشند). در همان زمان، سیگنال OTDR از داخل شکاف هوایی کوچکی که بین دو تار تراز شده است، عبور می نماید و خط سیر (یا فیبر در کابل بررسی شده ما) به وضوح قابل مشاهده است، منطقه مرده نیز اغلب به دلیل شکاف هوا چندان بی عیب نیست و به اندازه شکل زیر نیز نامنظم نیست. در حالت دستی، با مشاهده به صفحه اسپلایسر فیوژن، می توانید تار نوری را با دقت بسیار بالا به هم نزدیک نمایید. با این حال، یک جابجایی محوری مختصر به دشواری قابل توجه ای در شدت عبور نور از هسته تأثیر می گذارد. هسته فیبر نوری سینگل مد به طور میانگین دارای قطر 9 میکرومتر است.(بین 8.2   تا 10.1  میکرون)

تست OTDR

 

در تصویر بالا، همانطور که مشاهده می فرمایید ناهنجاری ابتدای خط سیر بسیار نامناسب است، گرچه می توانست بدتر نیز باشد. به احتمال زیاد، دلیل آن یک پچ کورد به شدت کثیف در سمت نزدیک تر به اپراتور است، و یا ممکن است آداپتور نوری اشکال داشته باشد، و یا کابل در نزدیکی باکس متقاطع Cross آسیب دیده باشد یا خم شده باشد و یا پچ کورد ریفرنس دچار نقص باشد.

 

چنانچه اندازه گیری نه از طریق باکس متقاطع، بلکه با روشی که در بالا توضیح داده شد (زمانی که تار نوری جهت “اندازه گیری” بدون فیوژن متصل می شود) انجام شده باشد – ممکن است تار نوری با تضعیف بیشتری سربندی شده باشد. بر اساس تفکر منطقی، به این نتیجه می رسیم: چنانچه این وضعیت در همه پورت های باکس cross مشاهده شود، در نتیجه پچ کورد ما خراب است (یا مشکلی در سوکت OTDR وجود دارد، یا شخصی در حال تمیز نمودن فرول های خروجی با یک پارچه کثیف اقدام نموده است). ا

 

گر یک فیبر را چندین بار آزمایش نماییم و مشکل بالا همچنان وجود داشته باشد و پس از چندین بار آزمایش، اندازه‌گیری ها پس از اتصال مجدد پچ کورد در نوسان باشد و نتیجه نزدیک به هم نباشد، به احتمال زیاد سوکت دستگاه معیوب و یا شکسته است. چنانچه اینطور نباشد، به احتمال زیاد فیوژن اپراتور در باکس متقاطع افت بالایی دارد. اگر چندین تار فیبر نوری مشابه روی یک کابل وجود داشته باشد و برخی از آنها سیگنالی را عبور نمی دهند، ممکن است کابل در نزدیکی باکس متقاطع و یا در خروجی از دستگاه آسیب دیده باشد. چنانچه سیگنال در طول موج 1310 نانومتر عملکرد بهتری در مقایسه با 1550 نانومتر داشته باشد، احتمالاً یک خمیدگی فیبر در کاست پچ پنل وجود دارد.

 

در انتهای کانال فیبر، پس از پیک نهایی، ناحیه نویز وجود دارد. این ناحیه دیگر یک خط سیر در نظر گرفته نمی شود: خط سیر یا کانال نوری قبل از ناحیه نویز با یک پیک(قله*) به پایان می رسد. ناحیه نویز می تواند متفاوت به نظر برسد: به صورت مجموعه ای از قله ها و گودال ها، یا به عنوان یک خط صاف در امتداد خط صفر، یا خط هندسی مابین موارد ذکر شده. ناحیه نویز به الگوریتم پردازش و ارائه نویز توسط OTDR بستگی دارد.

 

چنانچه بازتاب به عقب در انتهای خط سیر قوی باشد (پیک یا قله بلند)، در این صورت می توان یک پیک پر شیب را در بین نویز ها در فاصله ای دو برابر خط سیر تشخیص داد. سیگنال الکترومغناطیسی از تمام طول کانال فیبر عبور نموده و از انتهای کانال فیبر منعکس شده است و به ابتدا بازگشته است (نشان دهنده نویز و پیک اصلی)، دوباره از نقطه شروع کانال منعکس شده، دوباره به انتهای کانال رفته است. و دوباره از انتهای دور منعکس شده و به ابتدای کانال سفر کرده و تنها پس از آن وارد گیرنده OTDR شده است (نشان دهنده تداخل و پیک فانتوم گونه یا پرشیب در میان نویز ها). البته افت زیاد می باشد و بنابراین این پیک فانتوم حتی اگر نویز را پشت سر گذارد خیلی ضعیفتر از پیک های انتهای مسیر خواهد بود. و اتفاقات خود خط سیر هرگز در میان نویز ها تکرار نمی شود.

 

شناسایی نکات عیب یابی با دستگاه OTDR نیازمند دانش مهندسی و البته تجربه کافی در این زمینه است.

پیک فانتوم. OTDR

 

در تصویر بالا نمونه ای از پیک فانتوم یا پیک پرشیب را مشاهده می فرمایید. کانال فوق 6739 کیلومتر طول دارد (مکان نما قرمز رنگ دقیقاً در انتهای کانال قرار دارد) و در طول دو برابر در میان نویز، پیک انعکاس معکوس را می بینیم. مکان ‌نمای کم ‌رنگ دوم گزینه‌ای در نمای برنامه ردیابی و تست OTDR است تا مطمئن شود که پیک مشاهده شده یک بازتاب است، نه یک رویداد واقعی، این مکان‌ نمای کم رنگ، در صورتی که گزینهدر دستگاه OTDR فعال شده باشد، همیشه دو برابر مکان ‌نمای اصلی طول دارد. به نحوه انعکاس تداخل در این تست توجه فرمایید: خط نویز روی خط صفر قرار دارد و “قله های” کوچکی وجود دارد.

 

بین منطقه مرده و ناحیه نویز، کانال قرار دارد. که در شکل بالا درحالت ایده آل ، (یک تکه کابل را بدون فیوژن و سربندی سنجش می نماییم) کانال یک خط مستقیم با شیب بسیار ناچیز قابل مشاهده است(که به تدریج کاهش می یابد)، علت کاهش توان تضعیف تار فیبر نوری است که نمایان شده است(نضعیف در فیبر های شیشه ای نوع تک حالته یا سینگل مد که با کیفیت نیز می باشند ، در طول موج 1550 نانومتر ، افت بیشتر از 0.22 دسی بل در کیلومتر و نیست و در طول موج 1310 نانومتر بیش از 0.36 دسی بل در کیلومتر نمی باشد ، و معمولا ، در تمام طول موج های دیگر، از جمله نور مرئی، افت بسیار بیشتر است). این شیب در تمام تصاویر با نمونه کانال ها به وضوح قابل مشاهده است. هرچه خط سیر کوتاهتر باشد، شیب کمتر قابل توجه می باشد (در واقع مقیاس تست OTDR با مسافت طولانی و کوتاه در یک صفحه متفاوت است)، اما زاویه شیب (با مقیاس فاصله یکسان) همیشه تقریباً یکسان است و توسط تضعیف فیبر تعیین می شود.

 

اجازه دهید یک بحث انحرافی کوچک را مطرح نماییم. در زیر یک خط هندسی (در دو نسخه) نشان داده شده است که وابستگی تضعیف برخی فیبرهای نوری و طول موج نور ارسال شده در مسافت را نشان می دهد. (به یاد می آوریم که تار های فیبر نوری زیادی بر اساس نوع وجود دارد و برای هر کدام از آنها مطابق ITU-T دیاگرام افت متفاوتی وجود دارد، البته این تفاوت اندک است ولی متفاوت خواهد بود، در واقع این موضوع به دلیل مواد افزودنی در فایبرگلاس است. برای کسب اطلاعات بیشتر فناوری تولید فیبر نوری را مطالعه نمایید) در دیاگرام فوق، نواحی مهم عملیاتی جهت لینک مورد استفاده را می بینیم، به اصطلاح. پنجره های شفاف که در آن تضعیف حداقل است.

 

اولین ناحیه مورد استفاده مربوط به فیبر های نوری مالتی مد  است و اکنون در ارتباطات مخابراتی کمتر استفاده می شود (تضعیف بالایی وجود دارد). طول موج رو در محور افقی مشاهده می فرمایید که در 850 نانومتر بالاترین افت را نشان می دهد. منطقه دوم (1310 نانومتر) و سوم (1550 نانومتر) نواحی عملیاتی ما برای فیبر های نوری سینگل مد هستند، بنابراین ما بایستی چنین طول موج هایی (1310 و 1550 نانومتر) را انتخاب نماییم تا سیگنال طولانی تری از طریق آنها منتقل شود.

 

برای برخی از فیبرها، نواحی دیگری با طول موج های متفاوت تر نیز وجود دارد. واضح است که در هر پنجره شفافیت می توان بسیاری از کانال های مجزا را سازماندهی نمود که هر کدام دارای طول موج مختص به خود با کانال جانبی است: سیستم های ارتباطی مالتی پلکسینگ طول موج WDM  و DWDM اینگونه عمل می نمایند.

 

پنجره شفاف نوری

 

 

افت در طول موج نوری

 

خواندن تست OTDR – مشکلات روی دیاگرام :

در یک کانال یا خط ایده آل، یک ناحیه مرده، یک خط صاف (خود کانال)، انتهای کانال و ناحیه نویز را همواره خواهیم دید. بنابراین در محل کار یک کانال واقعی، بین منطقه مرده و انتهای مجرا چه چیزی می توانیم ببینیم؟

 

  1. اسپلایس.
  2. اتصال مکانیکی (کراس و یا fibrlok).
  3. خمش یا خمیدگی و یا خم شدگی فیبر.
  4. ترک و یا شکافی که هنوز به شکست کامل تار فیبر نوری تبدیل نشده است.
  5. بریک اوت Breakout ، انتهای کانال یا خط سیر.

 

 

در برخی از OTDR های گران قیمت و خاص، ما می توانیم جزئیات بیشتری را نیز مشاهده نماییم: به عنوان مثال، OTDR Brillouin  می تواند یک تنش مکانیکی خطرناک که در فیبر وجود دارد را نشان دهد (به عنوان مثال، روکش و کولار کابل پیچ خورده / قسمتی از آن سوخته و یا معلق گردیده و یک برجستگی روی برخی فیبر ها ایجاد شده، اما از نظر ظاهری مشکلی مشاهده نمی شود، تجهیزات OTDR گران قیمت معمولا در پروژه های فیبر های نوری دریایی مورد استفاده قرار میگیرند).

در ادامه به بررسی دقیق مشکلات می پردازیم:

تجزیه و تحلیل ردیابی OTDR

الف) فیوژن فیبر نوری یا Splice

 فیوژن فیبر نوری را چگونه می توان در ردیابی یا تست OTDR تشخیص داد؟

چنانچه اسپلایس خیلی خوب باشد و هر دو تار فیبر اسپلایس شده از نظر خصوصیات یکسان باشند، ممکن است اصلا دیده نشود. با یک دستگاه فیوژن یا اسپلایسر خوب، از نظر آماری تعداد زیادی از اتصالات فیوژن با کیفیت وجود خواهد داشت، بنابراین پیش آمده است که جهت یافتن یک نقطه اسپلایس روی خط سیر، باید چندین تار از فیبر های مختلف را از یک خط بررسی نمود تا زمانیکه به فیبری برسیم که روی آن فیوژن در نقطه اسپلایس یا  مفصل مناسب نباشد و افت را مشاهده نماییم. همانطور که میدانید دستگاه های تراز خودکار هسته تنها دارای ویژگی قرار گیری نزدیگ به صفر می باشند.

در بیشتر موارد، فیوژن ها مانند یک گام به پایین روی دیاگرام به نظر می رسند. هرچه این گام یا پله بزرگتر باشد، تضعیف در آن نقطه بیشتر و اسپلایس ضعیف تر است.

گام مجاز چقدر است؟ سوال چندان ساده ای نیست. به طور کلی 2 شرط برای مناسب بودن خط سیر یا کانال وجود دارد. نخست، افت کل خط نباید از دامنه های ذکر شده در بالا تجاوز نماید (0.22 دسی بل در کیلومتر در 1550 نانومتر و 0.36 دسی بل در کیلومتر در 1310 نانومتر). دوم، فیوژن با تضعیف 0.05 دسی بل یا کمتر مناسب یا خوب در نظر گرفته می شود، اگر بیشتر از 0.05 باشد، در واقع فیوژن معیوب است (مثلا در فیوژن حباب ظاهر شده یا جابجایی محوری فیبر در اسپلایسر فیوژن در نقطه ای که در آن وجود دارد. فیبر تراز نشده به هم نزدیک شده است و …)، و چنین فیوژنی باید دوباره انجام شود. چنانچه پس از 5 بار تلاش جهت فیوژن مجدد، تضعیف بهتر نشد، بر اساس پروتکل استاندارد تست فیبر نوری سینگل مد مجاز می باشید تا اسپلایس را با تضعیف ضعیف تر از 0.1 دسی بل پایان دهید.

 

در برخی موارد نتیجه می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، ما یک خط پیچیده داریم و تعداد زیادی مفصل فیبر در فواصل معین وجود دارد (به طور معمول جهت پروژه های FTTB یا برای بخش هایی که کابل به طور مداوم از نقاط تقسیم به داخل زمین می رود و مدام به این طرف و آن طرف در حال حرکت است، به ترتیب کابل دارای ارمور یا کولار  است. مفصل های متناوب در مسیر کابل به صورت متقابل و در نقاط انتقال یک مفصل فیوژن وجود دارد)، در این مورد، حتی اگر تمام اتصالات دارای تضعیف 0.05 دسی بل باشند، ممکن است استاندارد افت در کیلومتر برآورده نشود!

 

در واقع این یک وضعیت بسیار ناخوشایند است: هیچ شخصی مقصر نیست، هیچ فیوژن ضعیفی نیز وجود ندارد، و البته کارفرما و  مشتری هر دو نمی توانند شبکه را تایید نمایند، چراکه تضعیف خط در هر کیلومتر بیش از حد معمول است. در این مورد، احتمالاً مناسب است که از مهندس طراح بپرسیم که چرا این همه مفصل را وارد خط نموده است. با این حال، او پاسخ خواهد داد که این تنها گزینه ممکن بود. به همین دلیل است که طراحی یک شبکه فیبر نوری نیاز به دانش مهندسی و دیدی به آینده دارد و بایستی در کشورهای پیشرفته طرح زیر ساخت مورد تایید مهندسان و شرکت های استاندارد و رتبه بندی قرار گیرد.

 

حالت دیگری نیز وجود دارد: اگر در یک خط بلند تعداد مفصل های اتصالی کمی وجود داشته باشد (1 مفصل به ازای هر کیلومتر، و طول کانال طراحی شده می تواند 4 تا 6 کیلومتر باشد، بسته به اینکه چه مقدار از کابل در قرقره کابل قرار می گیرد)، اما روی یک فیوژن. مفصل بسته شده، اتصال به ارمغان می آورد> 0.1 دسی بل، به طور کلی این فیبر می تواند تضعیف کیلومتر هنجار را عبور دهد! با این وجود، این اسپلایس همچنان باید دوباره ذوب شود و مجددا زده شود.

 

اجازه دهید وضعیت پیچیده تری را در نظر بگیریم. در برخی موارد، ما می توانیم یک تصویر شگفت انگیز را ببینیم: نه یک عقب نشینی، بلکه یک مرحله به بالا! ممکن است فکر کنید که تضعیف در اتصال وجود ندارد بلکه تقویت سیگنال وجود دارد. ولی چطور این ممکن است؟ مطابق تست زیر:

 

افت مثبت در OTDR

بالا سمت چپ: خط ابتدا پیک بالایی را تجربه می نماید و سپس پایین آمدن آن را مشاهده می فرمایید.

 

در واقع این تضعیف مثبت یا افزایش خیالی است. هنگامی که تسترها اندازه گیری را انجام می دهند، همواره تضعیف وجود خواهد داشت. این وضعیت زمانی اتفاق می‌افتد که دو فیبر با ضریب شکست متفاوت و پراکندگی‌ های متفاوت به هم متصل می‌شوند، معمولاً یک فیبر معمولی سینگل مد SM با مثلاً یک فیبر شیفت شده سینگل مد DS یا فیبر های مشابه. اگر این اتصال را از دو طرف خط اندازه گیری نماییم، ردیابی OTDR یک پله به بالا در یک طرف و یک گام قوی تر به سمت پایین در طرف دیگر نشان می دهد و میانگین کلی آن ((A + B) / 2)  افت همچنان مثبت خواهد بود. به هر حال، سطح تضعیف در یک طرف و افزایش تضعیف خیالی در طرف دیگر می تواند بسیار زیاد باشد، تا چندین دسی بل (مانند تصویر بالا)، اگرچه در واقع تضعیف در هر دو جهت کاهشی خواهد بود.

خوب این اتفاق غیر اصولی و دلیل افزایش خیالی افت این است که یکی از فیبر های متصل شده به کانال، پراکندگی جابجا شده و متفاوتی دارد و دارای افت به ازای کیلومتری متفاوتی است، و وقتی فیبر دیگری وارد بخش خط می‌شود، OTDR ظاهراً یک تقویت افت سطح بالاتری نسبت به تضعیف واقعی در آن نقطه اتصال مشاهده می نماید و در خروجی دیاگرام در آن قسمت، همان مقدار را به تضعیف نقطه اتصال اضافه می‌کند، و باعث می‌شود که اسپلایس از ضعیف تر از مقدار واقعی باشد. دیاگرام با چنین پله‌ای تقریباً در این تصویر قابل مشاهده است (زاویه مختلف شیب‌های خطوط مستقیم، تضعیف کیلومتر شیشه‌ای متفاوت):

میانگین افت فیوژن

واضح است که در این مورد قضاوت در مورد کیفیت فیوژن ها صرفاً بر اساس افت (و حتی بیشتر از آن با تقویت) سردرگم است: اگر از یک طرف افزایش خیالی قوی باشد، آنگاه افت واقعی از طرف دیگر قوی تر خواهد بود. . هنگامی که کابل های با ضریب شکست متفاوت و پراکندگی متفاوت وجود دارد، افت در نقاط اتصال باید تنها با اندازه گیری خط از دو طرف و محاسبه مقدار متوسط یا میانگین ​​تعیین شود.

 

یک بار دیگر، اگر کابل هایی با پراکندگی های مختلف و به طور کلی سازنده های مختلف فیوژن شده باشند، ممکن است اینطور نباشد که اتصال بی کیفیت در ردیابی OTDR واقعاً بد نشان داده شده باشد! لازم است حتما از طرف دیگر اندازه گیری شود و مقدار میانگین ​​را محاسبه و در نظر بگیرید. (در مورد تعریف تضعیف کیلومتری هم همینطور است). به طور دقیق، برای تست معمول یک فیبر با OTDR نیز، باید این روش را جهت بهبود دقت انجام دهید، اما معمولاً انجام نمی شود، چراکه دقت در بیشتر موارد در کشورهای در حال توسعه الویت ندارد و اندازه گیری فقط از یک طرف انجام می شود.البته شرکت MSP اندازه گیری را همیشه از دوطرف انجام می دهد و تکرار می نماید.

 

اپراتورهای مبتدی گاهی اوقات با شرایط زیر روبرو می شوند: آنها ابتدا دو کابل متفاوت را در مفصل فیوژن می نمایند، یک تست OTDR در یک طرف نقطه خط انجام می دهند و تضعیف شدیدی را در برخی از تارها مشاهده می نمایند. آنها دوباره فیوژن را تکرار می نمایند و افت تقریباً تغییر نمی کند.

 

پس از فیوژن سوم نیز تغییری در سطح تضعیف وجود ندارد. و اگر وضعیت را گسترده تر نگاه کنیم، با یادآوری احتمال افزایش و کاهش ظاهری تضعیف در نقاط اتصال، یک OTDR در سمت دیگر خط قرار داده و میانگین مقدار هر اتصال را محاسبه کنیم (روشن است که در تست معکوس OTDR، توالی همه فیوژن ها، تصویر آینه ای اولین ردیابی OTDR خواهد بود). سپس همه چیز عادی می گردد، اگر کمی هوش جاشنی کار شود و میانگین افت واقعی و خیالی محاسبه شود.

 

سوال بعدی اینکه اصولا چرا در وهله اول چنین شرایطی ایجاد می شود؟ چرا تارهای نوری مختلف را به هم فیوژن می نماییم؟ در واقع این فرایند می تواند زمانی اتفاق بیفتد که تامین کنندگان / مهندسان طراح / کارکنان ذخیره سازی مرتکب اشتباه شده باشند یا به این دلیل که کابلی با بخشی از تار با پراکندگی جابجا شده خریداری شده و در زمین گذاشته شده است، و کابل معمولی (یا برعکس) جهت توسعه شبکه قرار داده می شود ، و اگر دوباره کابل خریداری و نصب گردد، ضرر و زیان هنگفتی به دنبال خواهد داشت. در مورد خرید کابل دقت کامل داشته باشید و از جایی خرید کنید که شناخت کاملی به استاندارد ها داشته باشند چنانچه در فکر توسعه زیر ساخت شبکه نوری خود هستید.

 

ب) اتصال مکانیکی

 

تست OTDR یک اسپلایس مکانیکی را به صورت اوج قله نشان می دهد که معمولاً بسیار قوی است.(حتی اگر این اتصال دارای سطح اتصال فیزیکی زاویه دار شده باشد – FC / APC، SC / APC، LC / APC، یا با ژل غوطه ور در فست کانکشن یا فایبرلاک)، در تمامی اتصال های مکانیکی،  انعکاس یا بازتاب برگشتی بصورت ناگزیر رخ می دهد. سطح سیگنال بعد از قله معمولاً تا حدودی افت می کند و بیشتر از اتصال اسپلایس افت را تجربه می نماید (اتصال مکانیکی خوب زمانی است که 0.1 دسی بل یا کمتر افت داشته باشد، اگر بسیار بیشتر از 0.1 دسی بل کاهش یابد، بایستی با دستمال بدون پرز. ، الکل، هوای فشرده، ابتدا آن را تمیز نمایید و فرول های پیگتیل ها و پچ کوردها را تمیز کنید و اگر فیبرلاک ایراد داشت دوباره آن را به هم متصل نماییم). اما فراموش نکنید که با اتصال متقاطع و ایجاد یک اتصال مکانیکی و درست در کنار آن 2 اتصال فیوژن شده در ابتدای مسیر داریم! بنابراین تضعیف همچنین می تواند باعث اتصال ضعیف فیبر کابل با پیگتیل شود و ردیابی OTDR این 2 اتصال فیوژن و 1 اتصال مکانیکی را جداگانه نشان نمی دهد، زیرا آنها خیلی به هم نزدیک هستند. بنابراین سعی کنید کمتر از اتصال مکانیکی استفاده نمایید و یا از برند های معتبر استفاده کنید مانند کورنینگ CORNING و متز کانکت METZ CONNECT

 

اگر کابل های فیبر نوری با پراکندگی های مختلف و افت در کیلومتر متفاوت به یکدیگر متصل شوند، افت افزایش می یابد که در مورد اسپلایس ها نیز این مقوله ایجاد می شود. پارامترهای این پیک به چه چیزی بستگی دارد؟

 

هرچه انعکاس بازگشتی یا معکوس قوی تر باشد، اوج بالاتر خواهد رفت و این وضعیت نابسامان تر خواهد شد. برای کاهش بازتاب برگشتی، از پچ کوردها و پیگتیل های با انصال فیزیکی زاویه دار (FC / APC، SC / APC) استفاده نمایید، اما معمولاً انعکاس باعث نقص در عملکرد تجهیزات نمی شود.  البته در موارد نادر این نقض نیز ممکن است روی دهد، همچنین می توانید با تمیز کردن اتصال مکانیکی ارتفاع پیک را کاهش دهید. اگر اوج بسیار بالایی در فیبرلاک مشاهده شود، ممکن است لازم باشد آن را تعویض نمایید یا فقط تار فیبر نوری را خارج نمایید، دوباره آنها را برش دهید و قبل از قرار دادن دوباره در ژل غوطه ور ادقامس کنید.

 

عرض پیک به زمان پالس تنظیم شده روی OTDR بستگی دارد.

 

توان سیگنال قبل و بعد از پیک نشان می دهد که چقدر در این ارتباط افت داشته است (هرچه کمتر بهتر). در خطوط طولانی، بایستی از اتصالات مکانیکی اجتناب شود یا حداقل استفاده از آنها را به حداقل رساند، چراکه اتصال مکانیکی منجر به افت توان بسیار بالایی نسبت به فیوژن فیبر نوری می شود (به ترتیب حدود 0.1 و 0.02).

 

ج) خمش در فیبر

 

در دیاگرام خمش تقریباً مشابه اسپلایس به نظر می رسد، اما با یک تفاوت کوچک. اسپلایس تقریباً در هر دو طول موج تضعیف یکسانی ایجاد می کند. در مورد خمش فیبر، اندازه گیری در 1310 نانومتر به هیچ وجه آن را نمایش نمی دهد یا آن را ضعیف نشان می دهد و در 1550 نانومتر چندین دسی بل افت ایجاد می شود! به این ترتیب می توانید بفهمید که در کاست خمش وجود دارد و در واقع فیوژن ضعیف نیست. اگر چنین خمشی در جایی ظاهر شود که هیچ مفصل ای یا فیوژنی در واقع وجود ندارد، نشانه نگران کننده ای است که مشکلی در کابل وجود دارد. بایستی به محل حدودی خمش مراجعه کرد و بررسی نمود، احتمالا کابل از زوایه ها شدیدی پیدا کرده و تنش را تجربه می کند و یا آسیب دیده است.

 

در صورت مشاهده چنین پدیده هایی بر روی برخی از مفصل های فیوژن، باید مفصل های اسپلایس را باز کرده و فیبر نوری را مجدداً فیوژن و قرار دهید. تارهای فیبر نوری ممکن است به دلیل ریزش خاک و یا جابه جایی مفصل فیوژن در زمین و یا منهول جابجا شوند. و در برخی موارد، فیبرها ممکن است در طول سالها دچار تغییر در اندازه انحنای قرارگیری کابل در یک کاست خرج از شعاع خمش قابل قبول شوند. این موارد بیشتر زمانی اتفاق می‌افتد که کابل‌ها در معرض ارتعاش و تنش و  زلزله قرار گیرند: همچین معلق ماندن در امتداد پل‌های بسیار طولانی، در امتداد راه‌آهن. فشرده سازی مداوم و کشش ناشی از تغییرات دما ممکن است به میزان آسیب آن اضافه نماید. لایه های پوششی مناسب می تواند کمی در ضعف این ایراد کابل مشکل گشا باشد. کابل های فیبر نوری لوز تیوب با حجم بیشتر و ریبون های پرظرفیت از این قبیل آسیب ها بیشتر در امان هستند بدلیل ساختار مستحکم و یکپارچه.

 

یکی دیگر از دلایل خمش کابل زمانی است که کاست نوری مفصل برای شرینک های حرارتی اسپلایس مناسب به کار نرفته باشد، برای مثال کاست برای یک شرینک حفاظتی 40 میلی متری طراحی شده است و شرینک محافظ فیوژن 60 میلی متری در آن بصورت فشرده قرار گرفته است. واضح است که در این حالت فضای کمتری برای مانور با تار فیبر نوری وجود دارد و کوچکترین عدم دقت و قرار دادن غیر مرکزی شرینک های محافظ اسپلایس در محل خود می تواند منجر به خم شدن تار فیبر نوری شود. خمش یک مشکل است: با کمی بی تجربگی، وقتی به مفصل اسپلایس نگاه می کنیم، نمی توانیم متوجه خمش بیش از حد برخی تارهای نوری شویم.

 

نکته:

در صورت امکان، موارد زیر را امتحان نمایید: خط را با OTDR به طور مداوم اندازه گیری نمایید، و تار فیبر نوری را در مفصل اسپلایس در وسط با مراقبت بسیار روی خط خم کنید، این کار را با دقت بیشتر و بیشتر انجام  دهید، و با اپراتور OTDR در تماس باشید، در یک شعاع خمش مشخص، اپراتور می بیند که اوج در محل مفصل اسپلایس شما ظاهر می شود. فقط زیاده روی نکنید، چرا که می توانید فیبر را بشکنید.

 

برای اطمینان از خمش (بدلیل عدم آسیب به مشکلات روی خط)، توصیه می شود به روش فوق تمرین کنید: یک تکه از کابل نوری قدیمی یا برش داده شده را بردارید، چند تار فیبر نوری را از آن خارج کنید یا بیرون بکشید تا به طور تجربی متوجه شوید که در کدام زاویه شعاع خمش فیبر نوری می شکند (هم فیبر لاک زده و هم با برداشتن لایه لاک یا همان رنگ).

 

د) ترک و یا شکاف در فیبر

 

در ظاهر به نظر می رسد که یک اتصال مکانیکی اتفاق افتاده است، اما ترک می تواند هم قله ضعیف تر (قله کوچک) و هم قله بسیار قوی تر را به جلو داشته باشد (پیک ناشی از ترک بسیار شبیه به انتهای اردک، پشت این قله عظیم در سطح نویز به نحوی کانال را می بینید. ). وقتی این اتفاق در مکانی رخ دهد که هیچ مفصلی یا فیبرلاکی وجود نداشته باشد ، هشدار دهنده است. در واقع، به ندرت اتفاق می افتد.

 

ه) برش یا انتهای مجرا

 

خط قبل از برش یکنواخت و صاف می باشد  و بعد از آن فقط می توانید ناحیه نویز را مشاهده نمایید (گاهی اوقات در میان نویزها یک اوج فانتوم منعکس شده وجود دارد که قبلاً ذکر شد). انتهای کانال را می توان هم به عنوان یک قله بزرگ و هم به صورت کوچک ثبت نمود. گاهی اوقات ممکن است به هیچ وجه اوج وجود نداشته باشد و خط فوراً به نویز تبدیل شود. هنگام ایجاد انتهای کانال، ما معمولاً علاقه ای به بالا بودن قله نداریم: در اینجا مانند فیوژن در وسط کانال نیست. اما اگر انتهای کانال به تجهیزات سربندی متصل شده باشد و اوج همچنان بسیار بالا باشد، ممکن است لازم باشد اتصالات متقاطع مکانیکی در انتهای کانال نیز تمیز شود.

 

چگونه متوجه شویم که انتهای دیاگرام انتهای کانال است و قطع شدگی کابل نیست؟ تنها یک راه برای انجام آن وجود دارد: شما باید از قبل طول “معمول” کانال را بدانید. به عنوان مثال. اگر یک تست قدیمی OTDR داشته باشیم که کانال آن مثلاً 19.343 کیلومتر طول داشته است و ردیابی OTDR جدید با همان پارامترهای اندازه گیری مثلاً 19.107 کیلومتر را نشان می دهد و علاوه بر این چیزی کار نمی کند، می توانید مطمئن باشید که شخصی در حال حفاری بوده است. با یک بیل مکانیکی در انتهای دیگر کانال متاسفانه کابل را قطع کرده است.

 

قانون سرانگشتی بسیار ساده است. اپراتورها باید ردیابی های قدیمی OTDR را برای مقایسه داشته باشند و مطلوب است که به صورت دوره ای (مثلاً سالی یک بار) اندازه گیری های کامل تمام فیبرها را در خطوط خود انجام دهید و البته مشتریان را در مورد قطع برنامه ریزی شده مطلع سازید. هنگام مقایسه ردیابی قدیمی OTDR که توسط سازنده‌ها گرفته شده با تست های جدید، به راحتی متوجه تمام قسمت‌های مشکل‌دار می‌شوید.

 

باید گفت که مشاهده تست OTDR هم در برنامه کامپیوتری و هم در خروجی خود دستگاه در هر دو محور قابل تغییر است. بدون مقیاس پذیری ، تست OTDR یک خط طولانی می تواند خوب به نظر برسد، با افت غیر قابل قبول در نقاط فیوژن. در واقع پیش آمد های موجود در خط به سادگی روی صفحه نمایش دستگاه با چنین وضوح تصویر پایینی قابل مشاهده نیستند. اگر تصویر را بزرگنمایی کنید، تمام قله ها با شکوه ظاهر می شوند. بنابراین یک ردیابی OTDR با ظاهر صاف هیچ معنایی ندارد، شما همیشه باید تضعیف کیلومتر را بررسی نمایید.

 

تضعیف کیلومتری و یا افت به ازای کیلومتر

 

چگونه تضعیف کیلومتری کانال را بررسی نماییم؟ در واقع این فرایند بسیار حیاتی و پیچیده است. مطمئن ترین راه اندازه گیری آن با تستر پاور متر و سورس نوری و یا یا با پاورمتر + OTDR با عملکرد تستر قابل انجام است. حال شما نیز می دانید که مهم ترین و مستند ترین تست فیبر نوری با پاور متر و سورس قابل انجام است.

 

حالت “فرستنده” را در یک تستر و حالت “گیرنده” را در دیگری روشن نمایید. با استفاده از یک آداپتور تمیز آنها را با پچ کورد های ریفرنس و تمیز وصل کنید (یعنی به ترتیب زیر “درگاه فرستنده – کابل پچ کورد 1 – کوپلر یا آداپتور نوری – پچ کورد 2 – درگاه گیرنده”).

پاور متر و سورس

سپس بررسی نمایید که تستر گیرنده چه میزان افتی  را نشان می دهد. شما باید افت این مجموعه ریفرنس را اصطلاحا  “صفر مرجع” نمایید، در شرایطی میتوان حتی افت خوانده شده در میتر یا گیرنده را بازنشانی کنیم تا این مشاهده صفر مرجع باشد.

در مرحله بعد تسترها را از دو طرف ، بوسیله پچ کورد ها از آداپتور جدا نمایید، سپس فرستنده را به یک سر کانال و گیرنده را به انتهای دیگر  خط وصل کنید و اندازه گیری ها را انجام دهید. به یاد داشته باشید که پورت ها قبل از تست کیفیت لینک تمیز نمایید. یک مقدار منفی (بر حسب دسی بل) در نمایشگر گیرنده تضعیف کل مسیر ما می باشد (اگر مقدار قبلی صفر بود، صفر مرجع). با تقسیم بر طول نوری مسیر ما، افت کیلومتر (dB / km) را دریافت خواهید نمود.

 

کسانی که عاشق دقت هستند می‌توانند جای دستگاه‌ها را با یکدیگر تعویض نمایند، دوباره اندازه‌گیری کنند و مقدار میانگین را به عنوان تضعیف کیلومتر در نظر بگیرند. این روش دقیق ترین روش تست فیبر نوری است، اما بسیار خسته کننده و زمان بر است. معمولاً، ستون فقرات شبکه یک بار در سال توسط هر دو فرایند تست یعنی با تستر پاور متر و سورس و توسط یک OTDR در هر دو جهت اندازه‌گیری می‌شود، اما خطوط معمولی (ساده) تسترها به طور مرتب استفاده نمی‌شوند و فقط با یک OTDR در یک طرف آن را بررسی می نمایند، یا حتی زمانی که ارتباط قطع شود اندازه‌گیری می‌شود. . هنگام اندازه گیری با OTDR تفاوت های ظریف وجود دارد، اما کیفیت اندازه گیری کلی بسیار خوب است.

 

 

نحوه سفارش و خرید دستگاه OTDR

 

همانطور که آگاه میباشید، دستگاه OTDR براساس نیاز های پروژه ، شبکه مورد اندازه گیری و طول خطوط مورد سنجش و محل کاربری و شرایط پیرامونی انتخاب می شود، دقت فرمایید که جهت سفارش دستگاه OTDR ابتدا بایستی نوع پلتفرم دستگاه را انتخاب نمایید، ویژگی هایی مانند توانایی های تست ویژه، دارا بودن پاور متر و VFL به صورت Option یا گزینه در اختیار شما قرار خواهند گرفت که بسته به نیاز خود بایستی در زمان انتخاب شماره فنی به آن توجه نمایید.

هیچ دستگاه OTDR ای بر اساس مدل انتخاب نمی گردد، سفارش دستگاه OTDR همانند ابزار دقیق های دیگر صنعت نوری با توجه به شماره فنی Part Number امکان پذیر است. پلتفرم های مشابه از یک مدل اما مقاوم در برابر شرایط محیطی با IP مقاوم در برابر نفوذ آب به مراتب چندین برابر مدل معمول تر قیمت دارند، بنابر این نقش کلیدی در انتخاب دستگاه فیوژن شماره فنی است نه نوع مدل آن.

چنانچه در این زمینه نیاز به مشاوره دارید میتوانید با بخش فنی این شرکت از طریق فرم تماس و یا ارسال پست الکترونیکی شرکت در تماس باشید.

 

پارامتر های ضروری و سفارشی

 

خرید دستگاه OTDR فرایندی کاملا مهندسی است، بازتاب سنج نوری قبل از تحویل به پروژه و مشتری نهایی بایستی تست و کالیبره گردد، همچنین با توجه به قوانین کشور تمامی مدارک حمل و ترخیص کالا بایستی در اختیار مشتری نهایی قرار گیرد تا با توجه به حساسیت این دستگاه در صورت ضرورت، اقدامات لازم جهت اخذ مجوز برای خروج موقت دستگاه به جهت تعمیر میسر باشد.

 

دستگاه OTDR فرایند تست و عیب یابی پیشرفته ای را ارائه میدهد، گذراندان دوره های آموزشی جهت شناسایی و بررسی انواع خطاهای تست فیبر نوری با OTDR  برای اپراتور ها ضروری می باشد.

 

دستگاه OTDR  بسته سازنده به شکل پلتفرم همراه با ماژول بصورت یکپارچه و یا بصورت مجزا قابل سفارش می باشد. معتبرترین برند های دستگاه OTDR  شامل:

 

دستگاه های حرفه ای: اکسفو EXFO ، ویاوی VIAVI Solution ، آنریتسو Anritsu

دستگاه های معمولی: فلوک FLUKE ، کورت KURTH ،  نویس NOYES

 

 مشخصات کلیدی که باید در هنگام خرید دستگاه OTDR مد نظر گرفته باشید شامل موارد زیر می باشد:

 

  1. محدوده پویا یا دینامیک یا حرکتی (Dynamic Range )
  2. مناطق مرده (تضعیف و رویداد)
  3. وضوح نمونه برداری و دقت ترسیم خط هندسی(دیاگرام)
  4. امکان تنظیم آستانه های عبور / شکست.
  5. پردازش بازگشتی و تولید گزارش.

 

مهترین پارامتر های تست OTDR شامل :

 

  1. عرض پالس قابل تنظیم، مدت زمان انتشار پالس به لینک فیبر را تعیین می نماید. …
  2. مناطق مرده …
  3. محدوده فاصله. …
  4. میانگین زمان

 

کابل های فیبر نوری

پاورمتر فیبر نوری

link

 

دستگاه OTDR

link

 

تست شبکه فیبر نوری

link

 

linkedin

 

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه اشخاص مدیر، نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه از لینک سایر وبسایت ها و یا وبسایت خود در دیدگاه استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه در دیدگاه خود از شماره تماس، ایمیل و آیدی تلگرام استفاده کرده باشید تایید نخواهد شد.
  • چنانچه دیدگاهی بی ارتباط با موضوع آموزش مطرح شود تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Select the fields to be shown. Others will be hidden. Drag and drop to rearrange the order.
  • Image
  • SKU
  • Rating
  • Price
  • Stock
  • Availability
  • Add to cart
  • Description
  • Content
  • Weight
  • Dimensions
  • Additional information
Click outside to hide the comparison bar
مقایسه