استاندارد TIA 568 در شبکه فیبر نوری
استاندارد TIA 568 در شبکه فیبر نوری و نصب انواع شبکه ها و سیستم های کابل کشی توسط بیشتر تولید کنندگان و کارشناسان راه اندازی سیستم های کابل کشی در جهان استفاده و لحاظ می گردد. البته در استاندارد های بین المللی ، IEC/ISO 11801 بسیار مشابه آن می باشد، اگرچه در کشورهای مختلف تفاوت هایی وجود دارد.
استاندارد TIA 568 در شبکه فیبر نوری
فهرست مطالب:
- استاندارد TIA 568 در شبکه فیبر نوری
TIA-568 از آغاز ارائه تحت بازنگری مداوم بوده است. نسخه فعلی آن “568C” می باشد. این نسخه شامل برخی تغییرات عمده نسبت به نسخه های قبلی در مورد شبکه های فیبر نوری است، چرا که بخش هایی از استاندارد IEC را برای استانداردسازی بین المللی می پذیرد.
فعالیت در TIA 568 همیشه در حال انجام است. چندین موضوع جدید مورد بررسی قرار گرفته است از جمله شبکه های نوری غیر فعال passive optical LANs بر اساس FTTH PONs و قطبیت سیستم های اتصالات و کانکتور های فیبر نوری منظم که در حال حاضر نیمی از استاندارد را دربر میگیرد، نشان دهنده پیچیدگی موضوع می باشد. حداکثر افت مجاز تجهیزات و اتصالات، به افت کانکتور ها با 0.75dB ، بررسی نشده است. اطلاعات گسترده ای در مورد این مشکل وجود دارد اما تولیدکنندگان به دلیل کنترل شدیدتر بر روی محصولات تولیدی خود ، تمایلی به تغییر استاندارد ندارند.
از ابتدای ارائه استاندارد در اوایل دهه 1990 ، اضافات و تغییرات TIA 568 شامل موارد زیر می باشد:
- اضافه شدن فیبر های نوری 50/125 میکرون (OM2 ، OM3 ، OM4 ، OM5 ) به عنوان فیبر های نوری جایگزین با عملکرد مشخص.
- مجوز استفاده از کانکتور های جایگزین SC ، به ویژه. کانکتور های کوچک مانند LC و اتصالات منظم مانند MPO.
- اضافه نمودن استانداردهای عملکرد برای تمامی کانکتورهای فیبر نوری.
- شامل مشخصات شعاع خمش برای کابل های فیبر نوری.
- ملزومات مشخص برای سخت افزار های ارتباطی وسربندی.
- اضافه شدن تست OTDR به روشهای آزمایشی مورد تایید.
استاندارد های عملکردی انواع کابل فیبر نوری
568 B3 با افزودن فیبر های نوری 50/125، به عنوان یک نوع فیبر نوری مورد تایید با عملکرد مشخص، کابل ها را به شرح زیر طبقه بندی می نماید:
Fiber Type |
Wavelength (nm) |
Max Attenuation Coefficient (dB/km) |
Bandwidth (MHz-km with overfilled |
50/125 (OM2, OM3, OM4) |
850 |
3.5 |
500 (OM2), 2000 (OM3), |
1300 |
1.5 |
500 |
|
62.5/125 (OM1) |
850 |
3.5 |
160 |
1300 |
1.5 |
500 |
|
Singlemode (OS1, OS2) (Premises) |
1310 |
1.0 |
NA |
1550 |
1.0 |
NA |
|
Singlemode (OS1, OS2) (Outside Plant) |
1310 |
0.5 |
NA |
1550 |
0.5 |
NA |
توجه داشته باشید که مشخصات مندرج در مقایسه با آنچه به شکل معمول در بازار موجود می باشد کاملا محافظه کارانه است. این مشخصات همچنین اشاره می نماید که سازنده کابل می تواند از داده های تولید کننده تار های فیبر نوری در تععین پهنای باند کابل خود استفاده نماید (بسیاری از تولید کنندگان کابل فیبر نوری تنها روکش کابل را تولید می نمایند و تارهای فیبر نوری را از تولید کنندگان انگشت شمار تار فیبر نوری خریداری می نمایند) ، بنابراین تولید کنندگان مجبور نیستند تار نوری را آزمایش نماین و میتوانند نتایج آزمایش تست اولیه تولید کننده تار نوری را مرجع قرار دهند.
-
-
- کابل های ترکیبی: استاندارد یادآور می شود که کابل های ترکیبی مجاز هستند ، با علامت گذاری مشخص از ANSI/EIA/TIA-598-A. (کابل های ترکیبی دارای فیبرهای نوری چند حالته و تک حالته می باشند.)
- کابل های داخلی ساختمان ها یا Indoor : کابل های فیبر نوری جهت نصب به صورت افقی با 2 الی 4 تار فیبر نوری و یا بیشتر بایستی حداقل شعاع خمشی 25 میلیمتر را پشتیبانی نمایند و توانایی تحمل توان کشش معادل 50 پوند (222 نیوتن) را با طول 50 میلی متر دارا باشند. مابقی کابل های داخلی ملزم به دارا بودن شعاع خمیدگی معادل 10 برابر کابل های Outdoor یا خارج از ساختمان بدون بار اضافی می باشند. کابل های داخلی یا indoor بایستی دارای استاندارد کم دود و ضد حریق بسته به محل نصب باشند.( LSZH )
- کابل های فیبر نوری Outdoor (مناسب فضاها و محیط های بیرونی ، دفنی ): استاندارد برخورداری و مقاومت کامل این کابل ها را در برابر آب ( مسدود سازی کامل آب) با حداقل توان کشش 600 پوند (2670 نیوتن) ملزم می نماید. حداقل شعاع خمش 20 برابر قطر کابل تحت حداکثر کشش و 10 بار بدون بار است.
- استاندارد کانکتور ها ، تجهیزات و سخت افزار های سربندی فیبر نوری : هر گونه طراحی کانکتور تنها زمانی مجاز می باشد که تحت سند “ FOCIS“ ( استاندارد واسطه پذیری اتصال دهنده فیبر نوری) باشد. همه کانکتور های فیبر نوری کوچک) small form factor connectors ( مطابق سند FOCIS قابل قبول هستند. آخرین نسخه های سند از اتصالات LC به عنوان جایگزین SC استفاده می نماید.
-
کدهای رنگی یا رنگ بندی فیبر نوری : کانکتور ها و اتصالات چند حالته ( مالتی مد ) برای فیبر نوری OM1 با قطر هسته 62.5/125 میکرون رنگ بژ، ، مشکی برای برای فیبر OM2 با هسته 50/125، فیروزه ای برای فیبر OM3 بهینه شده با لیزر با قطر50/125 میکرومتر, و فیبر OM4 به رنگ بنفش و سبز لیمویی برای فیبر نوری OM5 پهن باند. در نظر گرفته شده است ، کانکتور و اتصالات فیبر نوری سینگل مد یا تک حالته رنگ آبی حالت معمول اتصال فیزیکی یا UPC ، حالت زاویه دار APC کد رنگ سبز می باشد و خروجی ها نیز بر اساس آن کد رنگی دارند. کدهای رنگ کابل مطابق گذشته بر اساس TIA-598 می باشد.
کانکتور های دو تایی ( دوبلکس Duplex ) همواره دارای جهت ورود مشخص ( Key یا کلید ) و همیشه معکوس crossover هستند – یعنی موقعیت A یکی از کانکتور ها در سمت دیگر به موقعیت B متصل می شود! Patchcord ها نیز دارای این ویژگی هستند تا بتوانند اتصال صحیح بین فرستنده ها و گیرنده ها را امکان پذیر نمایند! قطبیت برای اتصال دهنده های چندتایی (MTP/MPO) در چندین نسخه مختلف مشخص شده است و بسیار سردرگم می باشد و به مطالعه و برخوردای از دانش فنی لازم نیاز دارد و بایستی حدود نیمی از تعداد کل صفحات استاندارد خرید و مطالعه شود.
خروجی فیبر نوری بایستی دارای شرایط لازم برای سربندی حداقل 2 فیبر نوری باشند.
پچ پنل ها و خروجی های فیبر نوری بایستی شناسه منحصر به فردی جهت شناسایی در سیستم های کابل کشی ارائه دهند.
افت نوری اتصال و سربندی کانکتور های فیبر نوری
Fiber Type |
Wavelength (nm) |
Loss (dB) |
Optical Return Loss (dB) |
Multimode |
850 |
0.75 |
20 |
1300 |
0.75 |
20 |
|
Singlemode |
1310 |
0.75 |
26 (CATV:55) |
1550 |
0.75 |
26 (CATV:55) |
یادداشت:
تلفات مندرج مربوط به کانکتور های انتهای فیبر در سربندی های فیبر نوری و اتصال کانکتور های فیبر نوری به عنوان مرجع شناخته شده در FOTP-34 یا FOTP-171 مناسب می باشد.
به خاطر داشته باشید که افت کانکتور ها مطرح شده حداکثر مقادیر هستند. پارامترهای افت در برخی از کانکتور های بسیار بیشتر می باشد، در کانکتور هایی که در محل سربندی می شوند میزان این افت به مراتب نسبت به کانکتور های نوری که در محل کارخانه فرایند صیقل و پولیش را داشته اند بیشتر است.
حداکثر افت همچنین کانکتور های پرظرفیت فیبر نوری مانند MPO را پوشش می دهد که به دلیل هم ترازی تعداد زیادی از تارهای فیبر نوری ، افت بیشتری دارند. کارفرمایان و پیمانکاران و کاربران بایستی با شکل توافق همه طرف های درگیر قرارداد ، کانکتور های با افت پایین را برای تاسیسات انتخاب نمایند.
افت فیبر نوری مطابق استاندارد بر اساس FOTP-171 ، مرجع کابل سنجش و آزمایش می شود.
حداکثر مشخصات تلفات دارای درجه دمایی بیشتر از (0-60C) ، رطوبتی معادل (95% @ 40C)، فشار ، قدرت کشش اتصال (7.4lb./33N), ، دوام (500matings) ، حفظ کابل (11lbs./50 N straight, 4lbs./19N at 90) خم و پیچ و تاب.
توصیه: جهت اهداف طراحی و محاسبات بودجه افت نوری یا تلفات کلی ، کانکتور های فیبر نوری سینگل مد به جهت اتصال/صیقل دهی ( adhesive/polish ) فیبر به صورت یکپارچه در فرایند تولید کارخانه ای بایستی کمتر از 0.3dB افت نشان دهد. (بیشتر از این مقدار مورد تایید استاندارد نمی باشد).
اسپلایس به روش جوش فیبر نوری (فیوژن) و همچنین اتصال با استفاده از روش اتصالات مکانیکی که شامل تلفات اتصال در افت کانکتور می باشد ، بایستی کمتر از 0.5 دسی بل افت داشته باشد. بیشترین تلفات مربوط به برخی اتصالات مکانیکی و کانکتور های پر طرفیت (مانند MPO ) می باشد.
اسپلایس ها (فیوژن فیبر نوری و اتصال مکانیکی فیبر نوری)
فیوژن فیبر نوری و اتصال مکانیکی نباید بیش از 0.3 دسی بل در فیبر نوری چند حالته (مالتی مد) و تک حالته (سینگل مد) افت داشته باشند. ضریب افت برگشتی در اسپلایس های(فیوژن یا اتصال مکانیکی) فیبر چند حالته باید بیشتر از 20 دسی بل باشد. اسپلایس های فیبر نوری سینگل مد ( Single mode ) نیز در برنامه های کلی باید از 26dB افت برگشتی ORL و برای شبکه های آنالوگ پهن باند CATV بهتر از 55dB ( افت برگشتی یا Optical Return loss یا ORL ) باشد.
کابل های فیبر نوری
تجهیزات فیبر نوری
سوکت شبکه استاندارد
نظرات کاربران